Η αντίληψη...
Ο Γέρων Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης, στο βιβλίο του «Ευχαριστίας Εξεμπλάριον», σημειώνει για την Εκκλησία: «...τί είναι Εκκλησία και πώς βιώνεται; Αν απαλλαγούμε από την αντίληψη ότι η Εκκλησία είναι απλώς ένας θεσμός, και ενστερνισθούμε την πίστη ότι είναι ένας τρόπος υπάρξεως, τότε θα πρέπει να μείνουμε λίγο, στο σημείο αυτό, για να διαφωτίσουμε κάπως, αυτό το μεγάλο και δύσκολο θέμα».
Η Εκκλησία, σύμφωνα με τον άγιο Νικόλαο Καβάσιλα αποκτά την ταυτότητά της από τα μυστήρια. Ο Καβάσιλας θέλει να μας πει πως η Εκκλησία είναι τα μυστήρια της, και κατεξοχήν το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Αυτό καλείται ευχαριστιακή εκκλησιολογία και μας δείχνει την ταυτότητα, το ύφος, το σκοπό της Εκκλησίας. Το γεγονός ότι η Εκκλησία ταυτίζεται με την ευχαριστιακή σύναξη, μας δείχνει κάτι πολύ σημαντικό. Η Εκκλησία λειτουργεί ως κοινωνία προσώπων, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους, καθώς είναι βαπτισμένα στο Όνομα της Αγίας Τριάδος και μετέχουν του Σώματος και Αίματος του Χριστού.
Η Εκκλησία δημιουργεί συνεχώς νέες σαρκώσεις, συνεχώς γίνεται. Δεν
λειτουργεί ως ένα μουσείο που έχει συλλέξει νόμους, ηθική, κανόνες, εντολές και
τα παρουσιάζει στους ανθρώπους ως εκθέματα. Ακόμη, δεν υπάρχει ως ξεπερασμένος
παραδοσιαρχικός θεσμός ή ως κάτι που επιβάλλει τον τρόπο ζωής της σε όσους
αναζητούν, σε όσους αγωνιούν. Η ίδια απεγκλωβίζεται από την ηθικιστική και
ευσεβιστική αντίληψη των πονηρών υποκριτικών καιρών, αποτινάσσει τον
γεροντισμό, τις αυθεντίες, το κάθε πέρυσι και καλύτερα, τον θρησκευτικό
φονταμενταλισμό, κάθε είδους βαρίδιο που εμποδίζει να φανεί η αλήθεια και αυθεντικότητα της και ανοίγει τις βαριές της πόρτες στην κοινωνία, χωρίς όμως να
εκκοσμισκευθεί. Γνωρίζει τις ανάγκες των καιρών και γνωρίζεται στους ανθρώπους.
Δεν καλεί τον κόσμο να έρθει προς εκείνη αλλά βγαίνει η ίδια στις αγορές και
στις πλατείες, εκεί από όπου ξεκίνησε. Η αληθινή Εκκλησία, όπως σημειώνει ο
καθηγητής Θεολογίας Χρυσόστομος Σταμούλης, είναι εκείνος ο οίκος, που ως άλλη
κιβωτός χωρά τα αχώρετα.
Με την χάρη του
Θεού και την ευλογία του Επισκόπου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σταγών &
Μετεώρων κ. Θεοκλήτου, ο οποίος στέκεται πάντοτε δίπλα μας και ευλογεί κάθε
δραστηριότητα της ενορίας μας, η Εκκλησία βγαίνει στις αγορές και στις
πλατείες. Στο φυσικό της χώρο, αδιαφορώντας για τις παράφωνες συγχορδίες όλων
όσων επιμένουν σε μία αυστηρά παραδοσιαρχική και αποξενωμένη Εκκλησία. Ανοίγουμε
τις τεράστιες, επιβλητικές και μυστήριες πόρτες της Εκκλησίας και ελεύθερα
προσκαλούμε τους ανθρώπους σε συνάντηση, γνωριμία, κοινωνία. Κοινωνία λόγου
και προσώπων. Μέσα από την αμφισβήτηση, τη συμφωνία, την εναρμόνιση. Η Εκκλησία
δεν διακρίνει τους ανθρώπους. Όλους τους καλεί. Τους άθεους, τους αναζητητές,
τους αγνωστικιστές, τους αδιάφορους, τους αναρχικούς, τους αρνητές, τους
άπιστους, τους πιστούς, τους ευλαβείς, τους μοναχικούς, τους πονεμένους, τους
απογοητευμένους.
Η ενορία του Αγίου Δημητρίου Διάβας ανοίγει τις πόρτες της και απευθύνεται σε όλους. Μέσα από τις ποιμαντικές δραστηριότητες της και την αγωνία της προς τους ανθρώπους όλων των ηλικιών. Μέσα από τις ποικίλες δραστηριότητες της, επιδιώκει να δείξει πως σημασία δεν έχει το πλήθος, το μέγεθος, ο χώρος, αλλά ο τρόπος. Ένας τρόπος που γίνεται τρόπος ύπαρξης, νοήματος, ουσίας. Ένας τρόπος προσωπικός απέναντι στον τρόπο του Θεού...
Η Εκκλησία ενώνει. Δεν διχάζει τον κόσμο. Προς αυτό εργάζεται εδώ και αιώνες κατά το πρότυπο του Χριστού. Αυτός είναι ο τρόπος της. Η διχόνοια είναι ξένη προς το ύφος, προς την ταυτότητα της. Δεν συνάδει πνεύμα διχόνοιας στο ενωτικό εκκλησιαστικό πνεύμα. Η ενορία γίνεται χώρος συνύπαρξης, ενότητας, αέναης σάρκωσης σε ευμετάβλητους καιρούς. Εγγυητής αυτής της ενότητας είναι το πρόσωπο του Θεανθρώπου, ο οποίος προσεύχεται ακόμη και σήμερα με την ίδια αγωνία έτσι ώστε ''ἵνα πάντες ἓν ὦσι'' (Ιω. 17,21).
Καλή ξενάγηση στους χώρους της ενοριακής μας ιστοσελίδας...